Το μοσχάρι που δεν κόπριζε ποτέ...

Άκουσε ο Δημητρός ότι δίνει η τράπεζα δάνειο ευνοϊκό και επιδοτούμενο
σε όσους επιθυμούν να εκτρέψουν μοσχάρια και του ήρθε φαεινή ιδέα,να
εκτρέψει ...!!! και αυτός κανένα μοσχαράκι.
Μια και δυο, σε χρόνο ρεκόρ,το τακτοποίησε το θέμα και έβαλε το παραδάκι στη τσέπη γεμάτος χαρά.Γελάγανε και τα μουστάκια του και
χάιδευε τη κοιλιά του,που τώρα τελευταία είχε αρχίσει να σουρώνει.Για αρκετό καιρό την
έβγαλε Πασάς στα Γιάννενα.Πρώτος κάθε μέρα στη ταβέρνα και με τα καλύτερα μεζεκλίκια
στο πιάτο.Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.Τη ψητή γουρνοπούλα που αγόραζε από το χασάπικο,την έβαζε παραμάσκαλα και μέχρι να πάει σπίτι δεν είχε αφήσει ούτε πέτσα.
Πέρασε καιρός ώσπου μια μέρα ο κτηνίατρος της Τράπεζας, έλαβε εντολή να πάει να εξετάσει όλα τα μοσχάρια που είχαν πάρει οι δανειολήπτες.Σαν το άκουσε ο Δημητρός,τον πιάσανε τα ζόρια και οι ξεροκοκκινίλες.Αφού έβαλε ψύχραιμα τα πράγματα κάτω,έδωσε τις σωστές ορμήνιες στη κυρά του. Φθάνοντας ο κτηνίατρος στη ξώπορτα,τον υποδέχθηκε με ένα χαμόγελο σαν το πλατύσκαλο. Όταν αυτός του ζήτησε να δει το μοσχάρι,εκείνος κίνησε κατά το κήπο και έκανε νεύμα στον επισκέπτη να ακολουθήσει. Τάχα απορημένος ο Δημητρός, άρχισε να αναρωτιέται νευριαζμένος και με στεντόρεια φωνή:που στο διάολο πήγε το ρημάδι;;; Βρε γυναίκα,βγάζει μια δυνατή φωνή,που πήγε το μοσχάρι μας;;; Ρωτάει τη κυρά του.Να Δημητρό μου εκεί στη μουριά ήταν δεμένο,απαντά εκείνη. Μπας και έκοψε τη τριχιά και ροβόλησε το κατήφορο,αναρωτήθηκε δήθεν.Προβληματισμένος ο κτηνίατρος και ξύνοντας το κεφάλι του,άρχισε να περιεργάζεται το χώρο. Οπότε σε μια στιγμή γυρνώντας προς τον Δημητρό τον ρωτάει:καλά αυτό το μοσχάρι δεν κοπρίζει ποτέ;;;