Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Εν Αθήναις: Οι παξιμαδοκλέφτρες...

"Ήσουνα τι ήσουνα μια παξιμαδοκλέφτρα
τώρα  που σε πήρα εγώ γυρεύεις σούρτα φέρτα...."
Στους καφενέδες του Κέντρου της Αθήνας εκείνα τα χρόνια μαζί με τον βαρύ γλυκό....τον ναι και όχι....τον γλυκύ βραστό με πολλές (φουσκάλες) σου έφερναν και ένα μικρό παξιμαδάκι στο πιατέλο που ακουμπούσε το φλυτζάνι.
Το βούταγες...το μούσκεβες και το φχαριστιόσουνα. Στη συνέχεια περίμενες τον διπλανό σου στο άλλο τραπέζι να τελειώσει
το διάβασμα της εφημερίδας που ανήκε στο κατάστημα....για να την διαβάσεις και του λόγου σου.Από την τζαμαρία χάζευες και την έξω κίνηση.....
Κάποια στιγμή έμπαινε στο αντρικό οχυρό και καμία κομψευόμενη κυρία με ελαφρώς σχιστό το κολλητό φόρεμα στο γόνατο ...με έντονο κραγιόν και μπόλικη πούδρα και με το πατσουλί να σπάει την μύτη.Ερχότανε δίπλα σου και σου έλεγε την ταρίφα της.... Οι περισσότεροι αντιδρούσαν και γύριζαν από την άλλη και αυτή άρπαζε το παξιμαδάκι που δεν είχε φάει ο θαμώνας και την έκανε κουνάμενη και ληγάμενη. Ήταν οι καλντεριμιτζούδες της εποχής και κάποιες από αυτές
γνωστές και ως....παξιμαδοκλέφτρες.
By:Πίσω στα παλιά

Οι σαλταδόροι της κατοχής...

 Ας μάθουμε τα κόλπα που χρησιμοποιούσαν,γιατί ποιός ξέρει;;; Μπορεί να μας χρειαστούν!!!
 
Αυτό είναι το γνωστό κόλπο του τσιγάρου, ο Γερμανός του λέει να πάρει φωτιά από τα φανάρια του αυτοκινήτου που έχει αναμμένα, ο πιτσιρικάς πήγαινε να ανάψει από τα φανάρια και η φρουρά των Γερμανών πήγαινε και χαχάνιζε με την ''ηλιθιότητα'' του μικρού, που πάλευε να ανάψει από τα φανάρια.
Εν τω μεταξύ από πίσω..οι άλλοι μάγκες αδειάζανε το φορτηγό.